پیامبر اهل سنت با عایشه ای که حیض بود نزدیکی می کرد!

(اثبات از صحیح بخاری)

این روایت در چندین جای صحیح بخاری آمده که اهل سنت آن را برادر قرآن و معتبرترین کتاب خود می دانند و در پایین این روایت ها را خواهیم دید

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

302-حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ خَلِيلٍ قَالَ أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ قَالَ أَخْبَرَنَا أَبُو إِسْحَاقَ هُوَ الشَّيْبَانِيُّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ كَانَتْ إِحْدَانَا إِذَا كَانَتْ حَائِضًا فَأَرَادَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُبَاشِرَهَا أَمَرَهَا أَنْ تَتَّزِرَ فِي فَوْرِ حَيْضَتِهَا ثُمَّ يُبَاشِرُهَا قَالَتْ وَأَيُّكُمْ يَمْلِكُ إِرْبَهُ كَمَا كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَمْلِكُ إِرْبَهُ تَابَعَهُ خَالِدٌ وَجَرِيرٌ عَنْ الشَّيْبَانِيِّ .

عايشه ميگوید: هرگاه يكي از همسران رسول الله صلی الله علیه وسلم دچار قاعدگي ميشد و آن حضرت صلی الله علیه وسلم مي خواست در كنارش بخوابد، به او دستور مي داد كه در حين شدت حيض، ازار (نوعی پوشش)بپوشد. آنگاه در كنار او ميخوابيد. عايشه رضي الله عنها افزود: چه كسي از شما مي تواند مانند رسول الله صلی الله علیه وسلم در چنين حالتي خود را كنترل نمايد؟!
خالد و جریر در روایت از شیبانی از علی بن مسهر متابعت کرده اند.

 

(صحيح البخاري ،ج1ص 67،المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي،المحقق: محمد زهير بن ناصر الناصر،الناشر: دار طوق النجاة،مصورة عن السلطانية بإضافة ترقيم ترقيم محمد فؤاد عبد الباقي،الطبعة: الأولى، 1422هـ)

---

البته برخی از علمای اهل سنت این مطلب رو توجیه کرده و "یباشرنی" را عشق بازی، ملاعبه معنی نموده اند در حالی که از نظر لغوی "باشَرَ" به معنی «جماع و نزدیکی» است.

 

این هم معنای باشر از نظر علمای اهل سنت که به معنای جماع و نزدیکی می باشد:

باشَرَ (المرأَةَ: جامَعَها) مُبَاشرةً وبِشَاراً، قَالَ اللهُ تعالَى: {وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ} . المُباشَرةُ: الجِمَاعُ، وَكَانَ الرجلُ يَخرُج من المسجدِ وَهُوَ مُعْتَكِف فيُجامِعُ، ثمَّ يعودُ إِلى الْمَسْجِد.

(الكتاب: تاج العروس من جواهر القاموس ،ج10ص 192،باب بشر،المؤلف: محمّد بن محمّد بن عبد الرزّاق الحسيني، أبو الفيض، الملقّب بمرتضى، الزَّبيدي (المتوفى: 1205هـ،المحقق: مجموعة من المحققين،الناشر: دار الهداية)