فرار و شکست ابوبکر و عمر در جنگ خیبر و رشادت حضرت علی (ع)

(اثبات از کتب اهل سنت)

خلاصه جنگ خیبر :

# ابتدا پیامبر (ص) پرچم را به ابوبکر داد و او را به سوی خیبر فرستاد اما ابوبکر پا به فرار گذاشت و شکست خورده برگشت.

# سپس پیامبر (ص) پرچم را به عمر بن خطاب داد و او را به سوی خیبر فرستاد اما عمر هم پا به فرار گذاشت و شکست خورده برگشت.

# سپس پیامبر (ص) روز بعد پرچم را به امام علی (ع) داد و امام علی (ع) به سوی خیبر رفت و درب آن را از جا کند و مسلمانان را پیروز کرد.

1- فرار و شکست ابوبکر در جنگ خیبر

(اثبات از کتب اهل سنت)

 حاكم نيشابوري در المستدرك در باره فرار ابوبكر مي نويسد:

 4338 أَخْبَرَنَا أَبُو قُتَيْبَةَ سَالِمُ بْنُ الْفَصْلِ الآدَمِيُّ بِمَكَّةَ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ أَبِي شَيْبَةَ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَي، عَنِ الْحَك� ".

هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ

 از أبو ليلي نقل شده است كه اميرمؤمنان عليه السلام به او گفت: اي ابو ليلي ! آيا در خيبر با ما نبودي؟ گفت: بلي به خدا سوگند همراه شما بودم. اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: رسول خدا صلي الله عليه وآله ابوبكر را به سوي خيبر فرستاد، او همراه مردم رفت و شكست خورده برگشت.

سند اين روايت صحيح است اما بخاري و مسلم نقل نكرده اند .

المستدرك علي الصحيحين ج 3 ص 39

 شمس الدين ذهبي هم نيز در تلخيص المستدرك گفته است كه سند اين روايت صحيح است.

فــیـــلــم

فرار عمر بن خطاب در جنگ خیبر

(کتب اهل سنت)

برای پخش آنلاین روی فیلم کلیک کنین.

 برای دانلود ایــــــنــــــجــــــا کلیک کنین.

 برای دانلود ایــــــنــــــــجـــــــا کلیک کنین.

 2- فرار و شکست عمر بن خطاب در جنگ خیبر

(اثبات از کتب اهل سنت)

حاكم نيشابوري در المستدرك در باره فرار عمر بن خطاب مي نويسد:

أَخْبَرَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ الْمَحْبُوبِيُّ بِمَرْوَ، ثنا سَعِيدُ بْنُ مَسْعُودٍ، ثنا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَي، ثنا نُعَيْمُ بْنُ حَكِيمٍ، عَنْ أَبِي مُوسَي الْحَنَفِيِّ، عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: " سَارَ النَّبِيُّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ إِلَي خَيْبَرَ، فَلَمَّا أَتَاهَا بَعَثَ عُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَي عَنْهُ، وَبَعَثَ مَعَهُ النَّاسَ إِلَي مَدِينَتِهِمْ أَوْ قَصْرِهِمْ، فَقَاتَلُوهُمْ فَلَمْ يَلْبَثُوا أَنْ هَزَمُوا عُمَرَ وَأَصْحَابَهُ، فَجَاءُوا يُجَبِّنُونَهُ وَيُجَبِّنُهُمْ، فَسَارَ النَّبِيُّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ " الْحَدِيثُ.

هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ أَحْمَدُ بْنُ سَلْمَانَ الْفَقِيهُ بِبَغْدَادَ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ، ثنا الْقَاسِمُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، ثنا يَحْيَي بْنُ يَعْلَي، ثنا مَعْقِلُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ، عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ، عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، " أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ دَفَعَ الرَّايَةَ يَوْمَ خَيْبَرَ إِلَي عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، فَانْطَلَقَ، فَرَجَعَ يُجَبِّنُ أَصْحَابَهُ وَيُجَبِّنُونُهُ ".

هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ عَلَي شَرْطِ مُسْلِمٍ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ.

رسول خدا صلي الله عليه وآله به خبير رفت، هنگامي كه به آن جا رسيد، عمر بن خطاب را به همراه گروهی به سوي شهر و يا قصر اهل خبير فرستاد ، عمر جنگيد؛ اما طولي نكشيد كه عمر و همراهانش شكست خوردند . وقتي برگشتند ، مردم عمر را به ترسيدن متهم مي كردند و عمر آن ها را متهم مي كرد.

سند اين روايت صحيح است؛ اما بخاري و مسلم نقل نكرده اند .

از جابر بن عبد الله نقل شده است كه در روز خبير ، رسول خدا صلي الله عليه وآله پرچم را به دست عمر داد، پس عمر رفت و برگشت؛ در حالي كه يارانش او را متهم به ترس مي كردند و او يارانش را .

اين روايت صحيح است و شرايط صحيح مسلم را دارد ؛ اما او نقل نكرده است.

المستدرك علي الصحيحين ج 3 ص 40

شمس الدين ذهبي نيز در تلخيص المستدرك ، صحت اين دو روايت را تأييد كرده است.

3- حضرت علی (ع) پرچمدار و در خیبر را از جا می کند

(اثبات از کتب اهل سنت)

بعد از شکست مفتضحانه ابوبکر و عمر ، پیامبر فرمود فردا پرچم را به دست کسی می دهم که خدا و رسول او را دوست دارند و او هم خدا و رسولش را دوست دارد و ما را پیروز می کند

لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَدًا رَجُلًا يُفْتَحُ علي يَدَيْهِ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيُحِبُّهُ الله وَرَسُولُهُ...

فردا پرچم را به دست كسي خواهم داد كه خداوند فتح و پيروزي را به دست او نصيب ما مي كند، كسي كه خدا و پيامبرش را دوست دارد و خدا و پيامبرش نيز او را دوست دارند.

صحيح البخاري ، ص741 ، ح3009 .

==========================================

«قالَ: لاُعطِیَنَّ الرّایَةَ غَدا رَجُلا یُحِبُّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ و یُحِبُّهُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ کَرّارٌ غَیْرُ فَرّارٍ، لا یَرْجِعُ حَتّى یَفْتَحُ اللّهُ عَلَى یَدَیْهِ»
(بعد از شکست ابوبکر و عمر) پیامبر (ص) فرمود : فردا پرچم را به دست مردى خواهم داد که خدا و رسولش او رادوست دارند و او خدا و رسولش ‍ را دوست دارد، هجوم کننده است ، فرار کننده نیست از حمله بر نمى گردد تا خدا به دست او قلعه را فتح کند.
صحیح مسلم ج9 ص304

==========================================

 حدثنا قُتَیْبَةُ بن سَعِیدٍ حدثنا یَعْقُوبُ بن عبد الرحمن عن أبی حَازِمٍ قال أخبرنی سَهْلُ بن سَعْدٍ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) قال یوم خَیْبَرَ لَأُعْطِیَنَّ هذه الرَّایَةَ غَدًا رَجُلًا یَفْتَحُ الله على یَدَیْهِ یُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیُحِبُّهُ الله وَرَسُولُهُ قال فَبَاتَ الناس یَدُوکُونَ لَیْلَتَهُمْ أَیُّهُمْ یُعْطَاهَا فلما أَصْبَحَ الناس غَدَوْا على رسول اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) کلهم یَرْجُو أَنْ یُعْطَاهَا فقال أَیْنَ عَلِیُّ بن أبی طَالِبٍ فَقِیلَ هو یا رَسُولَ اللَّهِ یَشْتَکِی عَیْنَیْهِ قال فَأَرْسَلُوا إلیه فَأُتِیَ بِهِ فَبَصَقَ رسول اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) فی عَیْنَیْهِ وَدَعَا له فَبَرَأَ حتى کَأَنْ لم یَکُنْ بِهِ وَجَعٌ فَأَعْطَاهُ الرَّایَةَ فقال عَلِیٌّ یا رَسُولَ اللَّهِ أُقَاتِلُهُمْ حتى یَکُونُوا مِثْلَنَا. فقالَ انْفُذْ علىٰ رِسلكَ حتَّىٰ تنزل بساحتهم، ثمَّ ادعُهم إلى الإسْلام، وأخبرهم بما يجب عليهم مِنْ حقِّ اللهِ فيه، فوالله! لئن يَهْدِي اللهُ بِكَ رَجُلاً واحدًا خيرٌ لكَ مِنْ أنْ يَكُونَ لَكَ حُمْرُ النَّعَمِ.
در روز خیبر پیامبر (ص) فرمود: این پرچم را فردا به مردی خواهم داد که خدا این قلعه را به دست او می گشاید. او خدای و رسول او را دوست دارد و خدای و رسول او هم او را دوست دارند. مردم شب را تا صبح بیدار و منتظر بودند که این پرچم را به چه کسی خواهد داد. هنگامی که صبح شد، همگی وارد شدند بر پیامبر و همگی امید داشتند که پرچم به او داده شود. آن حضرت فرمود: علی بن أبی طالب کجا است؟ گفته شد: ای رسول خدا ! او چشم درد دارد، شخصی را به دنبالش فرستادند، هنگامی آمد، رسول خدا صلی الله علیه وآله آب دهانش را به چشمان آن حضرت مالید و برایش دعا کرد. چشمان ایشان فورا خوب شد، انگار که اصلا دردی نداشت. پس پرچم را به او داد. علی علیه السلام فرمود: ای پیامبر خدا ! با آن‌ها خواهم جنگید تا این که مثل ما شوند. پیامبر (ص) فرمود: راه بیفت و تا پای قلعه پیش برو. آن گاه آنان را به اسلام دعوت کن و آن چه را از سوی خدا بر ایشان واجب است به همه خبر بده. زیرا اگر خدای تنها یک نفر را به وسیله تو به راه راست هدایت کند برای تو از آن سودمندتر است که شتران سرخ مو داشته باشی»

صحیح البخاری ج4، ص1542، ح3973

صحيح البخاري،كتاب المغازي،باب غزوة خيبر، ح 3973
صحيح البخاري، كتاب فضائل الصحابة، باب مناقب علي بن أبي طالب القرشي الهاشمي أبي الحسن رضي الله عنه ح 3498و 3499 ص 1358صحیح البخاری ج4، ص1542، ح3973

==========================================
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍحَدَّثَنَا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَعَنْ بُكَيْرِ بْنِ مِسْمَارٍعَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدٍعَنْ أَبِيهَِسَمِعْتُ َقُولُ يَوْمَ خَيْبَرَلَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَوَرَسُولَهُ وَيُحِبُّهُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ فَتَطَاوَلْنَا لَهَا فَقَالَ ادْعُوا لِي عَلِيًّافَأُتِيَ بِهِ أَرْمَدَ فَبَصَقَ فِي عَيْنِهِ وَدَفَعَ الرَّايَةَإِلَيْهِ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ
در جنگ خيبر ، از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم ، مى‏فرمود : پرچم اسلام را به دست كسى مي‌دهم كه خدا و رسول را دوست مى‏دارد و خدا و رسول هم ، او را دوست مى‏دارند ! از شنيدن اين سخن همه ما در انتظار اين كه اين فضيلت بزرگ نصب ما گردد ، سر از پا نمي شناختيم ، همان زمان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله على را به حضور طلبيد . على عليه السّلام را در حالى به حضور حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله شرف ياب شد كه به درد چشم دچار بود ، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله آب دهان مبارك را بر چشم حضرت على عليه السّلام ماليد ، ديدگانش شفا يافت و پرچم اسلام را كه يادبود نصرت الهى بود ، به دست او سپرد و از بركت وجود على (ع) ، فتح و پيروزى نصيب اسلام شد .
مسند أحمد - مُسْنَدُالْعَشَرَةِالْمُب َشَّرِينَبِالْجَنَّةِ - مُسْنَدُالْخُلَفَاءِالرَّ اشِدِينَ - فتفل في عيني وقال اللهم أذهب عنه الحر والبرد ح 780
مسند أحمد - مُسْنَدُالْعَشَرَةِالْمُب َشَّرِينَبِالْجَنَّةِ - مُسْنَدُبَاقِيالْعَشَرَةِ الْمُبَشَّرِينَبِالْجَنَّ ةِ - أما ترضى أن تكون مني بمنزلة هارون منموسى إلا أنه لا نبوة بعدي ح1611

==========================================

 ابن ابی شیبه روایتی را از جابر بن عبدالله چنین نقل می‌کند:

  حَدَّثَنَا مُطَّلِبُ بْنُ زِیَادٍ، عَنْ لَیْثٍ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ، فَذَکَرَ ذُنُوبَهُ وَمَا یَخَافُ، قَالَ: فَبَکَى ثُمَّ قَالَ: حَدَّثَنِی جَابِرٌ، أَنَّ عَلِیًّا حَمَلَ الْبَابَ یَوْمَ خَیْبَرَ حَتَّى صَعِدَ الْمُسْلِمُونَ فَفَتَحُوهَا، وَإِنَّهُ جُرِّبَ فَلَمْ یَحْمِلْهُ إلَّا أَرْبَعُونَ رَجُلًا.

 لیث گوید بر ابی جعفر علیه السلام داخل شدم که گناهانش را و آنچه را که مایه خوف بود را یاد می‌کرد گفت سپس گریه کرد و فرمود: جابر بر من حدیث کرد که کرد که على علیه السلام در جنگ خیبر درب قلعه را روى دست بلند کرد، و مسلمانان دسته دسته از روى آن عبور کردند و وارد قلعه شده وآن را فتح کردند و آن درقلعه به این صورت تجربه شده که چهل نفر نتوانستند آن را بلند کنند

إبن أبی شیبة الکوفی، ابوبکر عبد الله بن محمد (متوفاى235 هـ)، الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، ج6، ص374، تحقیق: کمال یوسف الحوت، ناشر: مکتبة الرشد - الریاض، الطبعة: الأولى، 1409هـ.

سند این روایت هم معتبر است.

 سیوطی بعد از نقل این روایت از ابن ابی شیبه می‌گوید: حسنٌ

السیوطی، جلال الدین أبو الفضل عبد الرحمن بن أبی بکر (متوفاى911هـ)، جامع الاحادیث (الجامع الصغیر وزوائده والجامع الکبیر)، ج16، ص253، طبق برنامه الجامع الکبیر.

روایت «حسن» از نظر حجیت هیچ تفاوتی با روایت «صحیح» ندارد و هر دو برای اهل سنت حجت هستند.

نتيجه گيري:

# پیامبر خیلی زیرکانه عمل کرد تا به همه مسلمان ها تفاوت ابوبکر و عمر را با امام علی (ع) نشان دهد. چون اگه همان ابتدا پرچم را به امام علی (ع) می داد آنگاه ترسو و بزدل بودن ابوبکر و عمر آشکار نمی شد. اهل سنت خیلی روی این موضوع تفکر کنند.

# حال اي وجدان هاي بيدار ! چه كسي شايسته پيروي است؟ امام علی (ع) كه محبوب خدا و رسول خدا است يا ابوبکر و عمر كه از فرمان پیامبر (ص) سر پیچی می کردن و فرار را بر قرار ترجیح می دادند؟